Singapore is voor de meeste mensen slechts een noodzakelijke stop op een trans continentale vlucht bekend om zijn shopping malls en smetteloze straten.
Maar Singapore heeft veel meer te bieden. Ook op het gebied van voedselcultuur is Singapore een rijk land.

Singapore is een van de grootste havens van de wereld. Gesticht als kolonie begin 19e eeuw door de Engelse Raffles is het vanaf haar ontstaan een handelsknooppunt waar verschillende culturen samenkomen. Chinatown, Little India en Kampong Glam met zijn moslim gemeenschap; de namen van de stadswijken weerspiegelen nog steeds de afkomst van hun inwoners. Deze diversiteit is ook te zien en te proeven in het voedsel wat te koop is in de stad, in restaurants maar ook in de food courts en hawker centers. Bruisende knooppunten waar alle voedselculturen samen komen.

Singapore is multicultureel maar daarnaast ook een extreem georganiseerd land. Dat moet ook wel als je maar zo weinig grond tot je beschikking hebt. Deze regulering valt af te lezen aan het geavanceerde verkeerssysteem, de waterzuivering, de woningbouw maar ook in de manier waarop met voedsel wordt omgegaan.
In de jaren 60, toen Singapore net zelfstandig werd, waren de straten bezaaid met straatventers, oftewel hawkers. Om enige orde in de wirwar van kraampjes op de straten aan te brengen bedacht de overheid de hawker centers; overdekte plekken waar de straatventers in stalletjes hun waar konden bereiden en verkopen en waar deze ook gelijk gegeten kon worden.

Deze centers bestaan nog steeds en vormen een uitgelezen kans om kennis te maken met de vele facetten van Singapore.

Het eten is relatief goedkoop en verwacht geen fancy inrichting. In hawker centers gaat het om het eten. Vers bereid. elke standhouder heeft een klein kraampje en als je niet weet wat je moet kiezen, ga dan voor de kraam met de langste rij. Japans, Chinees, Indiaas, Zuid Koreaans en zelfs Europees eten kun je er vinden. Twee bekende en goede, centraal gelegen hawker centers zijn La Pau Sat midden in het Central Business district en Maxwell road naast China town.

Omringd door glanzende torens die tot hoog in de lucht rijken staat de koloniale achthoekige markt, La Pau Sat, op gietijzeren kolommen. De architectuur is hier al een bezoek waard maar ook het eten is heerlijk en betaalbaar. De vers geperste sapjes, zoals een beetroot, apple en carrot (BCA) of gewoon kokoswater zijn heerlijk. Sateh kun je sinds de verbouwing van 2014 niet meer in het gebouw zelf halen maar in de ernaast gelegen straat die s’avonds helemaal gevuld is met eten en drinkende mensen. Sinds deze verbouwing is het gebouw weer opgeknapt en zijn er wat luxere met name dessert stands gekomen. Voor liefhebbers fantastisch maar de maar de meer rauwe, down to earth sfeer is er wel door veranderd.
In Maxwell road is de sfeer nog authentieker. Hier is geen sprak van enige opsmuk. Gewoon goed eten, overdekt, tussen de vele stalletjes aan rond tafeltjes op eenvoudige vaste krukken zit je er tussen chinese en koreaanse dames en Europese expads. Dit is ook het mooie van hawker centers; iedereen komt er en eet er. Anders dan de geairconditionde food centers, waar het overigens ook goed eten is, is alles hier basic. Ventilatoren aan het plafond. Eenvoudige tafels en stoelen. Geen chique gedoe voor de toeristen.

Zou het niet mooi zijn als in het ook multiculturele Nederland na het ontstaan van de eerste markthallen (Rotterdamse Markthal en Fenix Food Factory en de Hallen in Amsterdam) de trend van een groeiend aantal foodtrucks zich zal ontwikkelen tot overkapte foodtruck centers. Hawker centers dus. Plekken waar je kennis kan maken met verschillende voedselculturen, waar mensen samen komen voor eerlijk, betaalbaar en vers voedsel. Toegankelijk voor iedereen.