Het Nederlandse landschap is, misschien nog wel intenser dan in andere landen, het toneel van grote veranderingen. De aanpassing aan een nieuw klimaat, hernieuwbare energievoorziening en nieuwe woningen vreten ruimte. En de meeste ‘open’ ruimte in Nederland wordt beheerd door boeren, is dus in feite een eetbaar landschap. Ongeveer een jaar geleden werd rond deze thematiek de Landschapstriënnale 2017 georganiseerd. In de monumentale aardappelschuur van boer Dirk Molenaar vonden in september 2017 zestig evenementen plaats met ruim 11 duizend bezoekers.

Meerdere activiteiten gingen over het eetbare landschap, zoals ‘proeven van stilleven’, een diner op een naburige boerderij met lokale ingrediënten (waaronder Schipholgans) die als prachtige schilderijen zijn opgemaakt. Onlangs werden de resultaten van de Landschapstriënnale gepubliceerd in ‘Het volgende landschap’, in mooie druk te koop bij Nai Booksellers of online te lezen.

In de kroniek ‘Het eetbare landschap’ (pagina 96) blikt chroniqueur Fred Feddes terug op de discussies over voedsel en landschap. Ook in het casusgebied van de triënnale, de Metropoolregio Amsterdam, is de toekomst van het boerenland nog geen uitgemaakte zaak. Boer Molenaar bakte tijdens de triënnale regelmatig verse friet van net uit de klei getrokken aardappelen. Over enkele jaren maakt zijn boerderij deel uit van het metropolitane Park21 en zal inkrimpen van 85 naar 6 hectare. Hij teelt dan zeker nog wel het een en ander, maar dan als cultureel ondernemer van Landgoed Kleine Vennep.