Net als veel metropolen had Berlijn begin 20e eeuw een stelsel van overdekte markthallen om de restaurants en huishoudens van voedsel te voorzien. De voedselvoorziening is sindsdien sterk veranderd, maar sommige hallen spelen opnieuw een belangrijke rol in de stad. Zo ook in de wijk Kreuzberg.

Markthalle Neun (Berlijnse hallen hebben een nummer) werd vanaf eind jaren 70 uitgebaat door de Aldi. Vanuit buurtinitiatieven is de hal recentelijk voor kleine handelaren heropend en biedt plaats aan streekproducten en evenementen, zoals een streetfood festival elke donderdagavond, worst- en biermarkt, Duitse les voor beginners en presentaties. De multiculturele en dynamische wijk biedt genoeg massa om hier twee maal per week een warenmarkt te houden.

Enkele metrohaltes verderop ligt de Marheineke Markthalle (nummer 3). Deze hal werd in de oorlog verwoest en in 1951 herbouwd. 5 jaar geleden is het gebouw gerenoveerd en ziet er nu van binnen strak wit uit, met een divers aanbod aan groente- en fruitstands, vleeswaren, koffie- en eettentjes en catering. Op de tussenvloer bevindt zich een expositieruimte (momenteel met een overzicht van de Kreuzbergse bohemian-cultuur uit de jaren 50, 60 en 70). Vanuit deze markthal worden ook de radioprogramma’s van Multiculti-FM uitgezonden. In de nabijheid van beide hallen hebben zich inmiddels ook verschillende biobedrijfjes en Obst & Gemüse-winkeltjes gevestigd.

Blijkbaar hebben de markthallen in Kreuzberg een goede niche aangeboord, ondanks de aanwezigheid van Lidl’s en Kaisers supermarkten  in de buurt. Ze maken hierbij gebruik van de aanwezige netwerken, zoals de BioTermine kalender, waarop de tientallen marktjes, proeverijen en andere voedselevenementen staan aangegeven. Deze agenda voor lokaal geproduceerd voedsel in de regio Berlin-Brandenburg werd voor het eerst uitgegeven als flyer in 2011 en werd direct een succes. De 20.000 exemplaren waren zo snel op, dat besloten werd in 2012 200.000 stuks te drukken.

In de grotere steden in Nederland is het animo en de interesse er zeker ook voor deze aanpak. Wat mist is het centraal bundelen van de vele losse initiatieven in een regio-agenda en een maatschappelijke interesse in de markthal. Waarom laten we het flyeren en het programmeren van winkelruimte over aan de grote retailketens, terwijl een groep kleine lokale ondernemers een minstens zo interessant aanbod kan samenstellen?